'Belastingen zijn een vorm van onteigening', aldus fiscaal advocaat Jan Tuerlinckx in zijn boek 'Wat Wit Was.'
Fiscaal advocaat Jan Tuerlinckx verzamelde 50 witwasverhalen uit de praktijk in zijn boek 'Wat Wit Was.'
'Als witwasser moet je meer schrik hebben van de banken dan van de fiscus', is één van zijn opmerkelijke conclusies. Volgens de Antwerpse taxspecialist ben je sneller een witwasser dan je denkt. En dit vaak zonder dat mensen dit beseffen.
Fiscaal advocaat Jan Tuerlinckx wilde geen juridisch naslagwerk schrijven met voetnoten en een overvloed aan verwijzingen naar hogere rechtspraak. Neen, zijn verhalen zijn stuk voor stuk uit de praktijk gegrepen en worden in gewone mensentaal uitgelegd. 'Het zijn 50 anekdotes, sappige verhalen, onbegrijpelijke situaties ... die meteen verduidelijken hoe je u als burger fiscaal moet gedragen. Je hoeft écht niet in de wapenhandel, de prostitutie of de cocaïnebusiness te zitten om het etiket witwasser opgeplakt te krijgen.'
Dagelijks maakt hij als advocaat bij Tuerlinckx Tax Lawyers hallucinante dingen mee die volgens hem zelfs Kafka niet kon verzinnen. Jan Tuerlinckx beschouwt het als zijn persoonlijke missie om individuele burgers beter beschermen tegen de overheid.
Twin Towers-aanslagen
'Belastingen zijn nu eenmaal een vorm van onteigening. En dus moet je er bijzonder omzichtig mee omgaan', is zijn overtuiging. Sedert de Twin Towers-aanslagen in 2001 is de wetgeving inzake de oorsprong van een vermogen erg verstrengd. 'Je kan zeggen dat onze witwaswetgeving mee wordt aangevuurd door de bestrijding van terrorisme en de daarbijhorende onzichtbare financiële transacties wereldwijd', legt Jan Tuerlinckx uit.
Volgens hem zijn banken daardoor tegenwoordig bang van hun eigen schaduw wanneer klanten met een behoorlijke som bij hen komen aankloppen. Hij haalt er meteen het verhaal bij van een hoogbejaarde man die goed geboerd heeft. Tijdens de bankencrisis in 2008 haalde hij 100.000 euro van zijn spaarrekening. Hij herinnerde zich nog de impact van de muntdevaluatie door de operatie-Gutt na de Tweede Wereldoorlog. De man verbergt het geld thuis in een verwarmingsbuis. De jaren verstrijken en nu de man minder goed te been is, vertelt hij zijn zoon over dat geld. Samen beslissen ze, zeven jaar nadat het geld werd opgenomen, dat het toch maar beter is om het geld op diezelfde rekening terug te storten. De bank weigert het geld echter te aanvaarden, ondanks het feit dat de gepensioneerde kan aantonen dat hij het geld afhaalde van dezelfde rekening! Teveel cash, zegt de bank, en dat is verdacht!'
Administratieve hygiëne
Transparantie over je vermogen is volgens Jan Tuerlinckx de beste bescherming tegen de fiscus. 'Openheid beschermt. Transparantie maakt je uiteindelijk minder kwetsbaar. Administratieve hygiëne is de basisregel om in deze transparante tijden uit de fiscale penarie te blijven.'
Meester Tuerlinckx stelde ook vast dat het moeilijk was om aan zijn Duitse collega’s het begrip witwas uitgelegd te krijgen. 'Hun reactie was behoorlijk einfach: Witwasbestrijding is dweilen met de kraan open. Bij fiscale fraude loopt de kraan, je begint te dweilen en dan blijf je dweilen… Duitsers draaien gewoon de kraan dicht. Hun toezichtssysteem op wat er op Duitse rekeningen verschijnt is pakken performanter en de fiscale rapportering is er veel transparanter. Fiscale fraude plegen is er veel moeilijker en als je het zou proberen heeft men voldoende middelen om dat snel op te sporen. Een leger ambtenaren, hoge boetes en een hoge toepassingsgraad… dat zet een mens al eens aan het denken.'
'Wat Wit Was', 240 blz., €22,50, ISBN 978949263949
U kan de boekvoorstelling volgen via onderstaand filmpje:
